The friend’s help was in the interview for an interview, and in the evening I went to one of these hotels to stay in Dokkum. Everything about the last war is up. The biobak buiten zetten, Frida van Roosmalen (0) driemaal daags een fles, twee fruithapjes en haar mee laten eten met de gezonde maaltijd die ik voor Lucie van Roosmalen (6) en Leah van Roosmalen (5) bereiden zou. Iets met kip en groenten, met de nadruk op groenten. I didn’t like the TV, I had a good time, the washing machine was out of order, there was a drain, extra decanters in the cottage, baby food and fruit halen. Het laatste wat ik hoorde na het emotionele afscheid was een flard uit het autoram: «Melk is ook bijna op».
There are all the doors that can be used with my work. I wik dat ik ging falen. Ik moest denken aan de deeltijdopleiding publiciek in Tilburg vaar docent Harry ons hele denken voor de rest van ons leven terugbracht tot ‘wie ?, waar ?, wanneer ?, hoe? and where? ‘
Hoe erg ik mijn best ook zou doen, er kwam een ​​moment dat iemand of iets mij zorgvuldig opgebouwde kaartenhuis ineen zou doen storten.
De aftrap was indrukwekkend, ik verbaasde mezelf hoe ik zoveel ballen tegelijkertijd in de lucht hield. Hoogtepunt qua multitasking was toen ik me in de supermarket met drie verwilderde dochters om me heen door een kort radio-interview sloeg.
They try to help me, I want to see you again, go for a glass of milk over my laptop, dedicate books to the washing machine, pick up toilets in the air, and the words of the school have been met with a water pin.
I wrote columns, naming a podcast on a tried-and-tested issue of these rounds, the only ones that do not give a damn. Of course, it is worthwhile to enjoy, read, guide and play with the playground, make sure that there is a lot of food in the evening.
I can’t help you, but I don’t know what to do. Met woedetranen in haar ogen zei Lucie van Roosmalen dat ik niet goed had opgelet omdat het sins kort broodje knakworst is. Toen het beslag klaar was, ging de deurbel.
See you soon.
“Dad, he’s a waiter for deur.”
Het was een van de boa’s die ons dorp veilig houden, hij vroeg zich af waarom er ‘help’ op een van de ramen stond. I know that this is a night of the night, he has a good time.
In de cuuken hadden ze elkaar ondertussen ingesmeerd met pannekoekenbeslag, gelukkig likten onze poezen alles op.
We ate toch nog knakworst, iedereen blij.
Marcel van Rosemalen written on this plexus a wisselcolumn met by Ellen Deckwitz.
A version of this article was published in the NRC on April 6, 2022.