Aan de theaterconcerten van Oorkaan – voor kinderen van vier tot honderdvier jaar – ligt een methode ten grondslag, uitgedacht door artieider leider Caecilia Thunnissen: alleen musici bevolken het toneel en woorden ontbrechamen veren, muziek veren leider. For the sake of a verhaal is. Want to behave de onderling wisselende verhoudingen tussen vier jonge musici die elkaar uitdagen en op momenten samenvloeien, is van een narratief geen sprake in Four!.
On the soundtrack of the clarinetist Michele Mazzini in a blue jas, the gray slate Weysel Dzhesur, with propen paper in the scouts in the music of his jaz, the gele magician Robbrecht Van Cauwenberghe met Toverstot de rote batehant harpist Michele Zanoni. De muziek is van oosterse snit, met Mozart Ronda ala Turka als opstap, gevolgd door Turkse volksmelodieën, an arrangement by van Fazil Say and a new work by Stephen Camperman and Emre Sihan Calelli. The clarinet is a diver as a trailer, a belle as a ripper, a striker as a steakwap and a trombone to play with lolly’s. The music is a project for you, it sounds like a character in dialogue.
Theatrical concert Four! van Orcaan Ensemble
Photo by Bart Grietens
Halfway, wanneer de musici zig wagen aan een ingewikkeld spel dat zich grotendeels afspeelt achter rijdende schermen, zakt de voorstelling wat in. In this phase, there is a break from associative handeling of music on: an uurenndestige een uurnestigeender een uurstelling wat in. Alleim mimiek gebruiken vereist een groter acteertalent dan wanneer je woorden tot je beschikking hebt. So Can de Caecilia-Driehoek van Thunnissen, waarin musici, muziek en handeling samenvallen, een Bermuda-driehoek worden, waarin vertolkers en toehoorders verdwalen. Understanding is one of the most livelier-musical musicals that can be found in gang-like concerts.
