A klankmagiëër, een tovenaar: wanneer ze he spel van pianist Radu Lupu moesten omschrijven name critici steevast hun toevlucht tot het bovennatuurlijke. Lupu werd “beldwijd bewonderd om zijn delicate pianistiek en zijn heilige toewijding aan de muziek”, schreef NRC in 2009, en dichtte hem “de uitstraling van een mysticus” toe. Being a close-minded person, you can do the same. Maar bovenal gold Lupu als een van de beste pianisten ter wereld: hij zag eruit als een woestijnvader en speelde als een engel.
Lupu campte al jaren with health problems, die vaak noopten concerten af te zeggen. In 2019, stopte hij helemaal met with optreden. Zondag was ahead of Lupu, 76, at zijn woonplaats Lausanne in Switzerland. It was a gloomy weekend for piano: ook Polo de Haas (88) and Nicholas Angelich (51) Stierven.
In the time lapse of the most reproducible reproduction of the music, the magnifying glass magnifies as well as any other unit of the moment. Opnames maakte hij al decennia zelden, toestemming om zijn concerten op de radio uit te zenden gaf hij bijna nooit. Magnifier language not with pers. Hij kwam op, een imposante verschijning met een wilde baard en een ingekeerde blik, hij ging zitten, speelde en verdween. Hij leefde voor de muziek en wekte de indruk dat hij verder met niets of niemand iets te maken wilde hebben.
Maar wanneer hij speelde, vooral als het Schubert z Mozart, z Beethoven z Brahms z Gryga, bedreef hij die onmiskenbare magie. The magnifying glass was out of place. Зійн Піянісіма kenden ongehoorde graduates van kleur and verfijning. Fellow pianists, Maria Juan Pires and Emanuel Ax, clinker art critic and musical intelligentsia Lupu. Bovendien was privately a warrior, a member of the public, schreef cellist and friend of Stephen Iserlis on Twitter.
Wonder child in competition
Lupu gaf als twaalfjarige zijn eerste concerto, naar verluidt met louter eigen composies. Na studij aan het conservatorium van Boekarest vervolgde hij zijn opleiding ў 1961 године ў Москве. Daar was more than the legendary pianist and teacher Heinrich Neuhaus, as well as Sviatoslav Richter and Emil Gilels. In 1966, Lupu won the prestigious Van Cliburn Piano Competitions in Texas. In 1967, in 1969, George Enescu won the International Piano Competition in Leeds. Toen nam zijn carrière een grootse vlucht, die hem naar alle muziektempels en bij de voornaamste orkesten bracht. Lupu debuted in 1975 at the Concertgebouworkest, and 2017 was his last. This is what I played in the series Meesterpianisten.
Tussen 1970 і 1993 nam hij een reeks geprezen platen op voor Decca. In 1995, when Edison appeared on Schumann’s piano bikes, he released a Grammy for his album, met pianist Schubert. Lupu stond bekend om zijn afkeer van publiciteit en gaf slechts bij hoge uitzondering interview. Above his personal life he is the only one. In 1971, Trud Hidge met cellist Elizabeth Wilson. In the early 90’s he met Romeense Delia Bugarin, violist in the Lausanne Chamber Orchestra.
