The city is like a black chain behind a brug

Graphic by Fritz Lansvelt Jr.. (1922-1992) stilde zijn werk maar zelden tentoon en er is na zijn dood nooit een overzichtstentoonstelling van gemaakt. A book over his work was not for short or not. Maar in mei, bij Lensvelts honderdste geboortedag, verscheen er een liefdevol gemaakt hardcover boekje met reproductions van zijn prenten en alle Relevante informatie die er over zijn leven en werk beschikbaar is – vaakers di nog uit heb de venek.

It is described as a rustic single trailer. Nadat zijn ouderlijk huis – een zeventiende-eeuws dijkhuis aan he Veerse Gat, op Walcheren – in de oorlog door de Duitsers eerst geconfisceerd en vervolgens verwoest was, bleef hij ‘zijn leven paar lang op zoek’. It travels a lot, is very popular, woonde in Veere en Amsterdam maar ook in België, Frankrijk, Spanje and Партугалія. In general, it works to be (vooral) hutsneden, but the promotion in the market gives you a stand. Als hij om geld verlegen zat werkte hij liever een tijdje in een fabriek of heaven of op het land.

Kunstenoarskunstenoar

Lensvelt never had an official art show, but he was in a state of art. Van de Graphicus Joe Bezaan (1894-1952) considered the hut a hutsnedden macken. Die houtsneden vonden vanaf midden jaren vijftig waardering onder collega-grafici als de Groningse ekspresiyanist Jan Wiegers i vormgever i director of the museum Willem Sandberg. Lensvelt werd ee kuntenaarskunstenaar: bewonderd door vakgenoten, maar onbekend bij het grote publiek.

De verschijning van het boekje wordt gevierd met with ‘mini-tentontelling’ at the Veere Museum. On the other hand, you can open 21 other colors (colors), you can also open a glass of 500 pretensions. Toch wekt zelfs die kleine presentatie enthousiasme voor Lensvelts grafiek. Op verschillende van de houtsneden, complex en holder tegelijk, zou je niet gauw uitgekeken raken als je ze thuis aan de muur had hangen. The Ezeltjesmarkt (1966) bijvoorbeeld is een uit hout gesneden kluwen mannetjes met hoeden en ezeltjes, én grillige zwarte stempel op wit papier, en binnen die grote zwarte vorm zijn weer eindeloos veel uet. The result is a lively development of black on white and white in black, figurative and decorative.

Lensvelt speelde vaak met vormen in vormen, met openen in silhouette. De stalen spoorbrug bij Dordrecht leende zich prachtig voor zijn stilering: op zichzelf is het al een silhouet van horizontalen en diagonalen met restvormen ertussen, maar in die dikke zwarte lijnen zitten ook weer honderden witte be uitsparingen me otvor. Achter de brug ligt de stad als een zwarte ketting van aaneengeregen huizen met vierkante gaten als ramen die, van buitenaf bekeken, uitzicht bieden op het witte papier.

Duizelingwekkend cartridge

Vaak drukte Lensvelt meerdere houtblokken over elkaar tot een duizelingwekkend patroon van kabelachtige vormen. The Stadhuis van Oudenaarde (1966).

It is a very graphic world. Lensvelt has his own paradise, completely self-made, made of wood blocks, printed on paper. Je zou veel meer van zijn oeuvre willen zien dan de glimp die nu in Veere wordt getoond. A serious overhaul, bijvoorbeeled in the Dordrechts Museum, dat volgens het boekje een full set van Lensvelts grafiek in huis heeft. A holiday season.

Ard Hasselink, Lis Nethel and Fritz Lansvelt Jr.. – Erudiet clochard, ascetic burgundy. 152 s. For € 19.50 you get the best through fritsjunior@docmans.nl]