Rob de Niis: “Het is een vreemd gevoel dat ik elk liedje voor ‘t laatst zing”

Liz Oak this interview met Rob de Nees: ‘Er heeft altijd iets vreemds rond mij gehangen’

Melancholic origins

This concert was always accompanied by a standing ovation. Maar De Nijs paste op: nergens zou het larmoyant worden. Make a speech for yourself. Hoe de broze artiest telkens door zijn vrouw van het podium werd gereden om na een paar nummers op adem te komen. Is a trillion handmade un de microphone standard. Hoe zacht en welwillend de band en he publiek hem droegen, hoe elegant gastartiesten als Trijntje Oosterhuis, Claudia de Breij, Danny Vera en Waylon bijna de helft van zijn liedjes zongen. Блёф-Зангер Паскаль Якабсен: «Van Rob begreep ik hoe je in he Nederlands zingen kon».

De Nijs’ stem moest in eerste eigen vertolkingen – ‘Ik laat je vrij’, ‘Ritme van de regen’, ‘Eeuwig jong’ – aan sterkte winnen. Gaandeweg at the concert will be completely popular, deep down. Een il vóélen, hij kon het niet anders. You can mark ‘Foto van Vroeger’ (“Yes!”) In the hall (ein) hoigtepunt en ook het duet “Zonder Jou” met Paskal Jakobsen raakte, including hoffelijke zoen op het voorhoofd. Дэ Нійс: «Het is een vreemd gevoel dat ik elk liedje voor ‘t laatst zing».

Maar het zat ‘m dit afscheid juist ook in de kleine dingen. Tussenzinnetjes als “maar niet heus” bij “Eeuwig jong”. De “sorry” als hij ‘Tegen beter weten In’ moet afbreken in an instant moment verkouden. “Het ging zo go tot he stopte.” The vingknipjes bij het jazzy uitgevoerde ‘De moeite waard’.

Very interesting

Uptempo hitwerk doorbrak de melancholische stemming. Bij ‘De Pieper’ ў e dubversie, rees iedereen uit de stoelen, moeiteloos stappend over in deze tijd dubieuze zinnetjes als hoe Rosalie „straks niet meer jong zal zijn”. En ook Sanne Wallis de Vries was, kwelend van verliefdheid – “Je bent zóóóó’n hype, Rob” – met a commission intermezzo a ijsbreker.

Rob de Nijs kon de mooiste, diepzinnigste liedjes zingen, maar publiek lynchte hem als hij de feestnummers op zijn palmares ‘Malle Babbe’ з ‘Jan Klaassen de trompetter’ niet zong. I don’t know what to do next. Ein vuist omhoog en toch nog vochtige ogen, terwijl de polonaise losbarst. “To Julie.”