Home Tech Met een elektrode in de brainen zijn ontembare eetbuien toch te stillen

Met een elektrode in de brainen zijn ontembare eetbuien toch te stillen

Ongecontroleerde vreetbuien die sommige mensen met overweight regularly overvallen, zijn te beheersen met elektrische stroom diep in de brainen. In een eerste proef bij twee vrouwen met zeer ederige obesitas namen de hevige oprachen van eetaandrang af en ze verloren lichaamsgewicht. Eén van de twee voldeed na zes maanden niet meer aan de Criteria voor binge eating disorder, zoals deze stoornis heet. American researchers describe the eerste resultsen van de proef deze week in het wetenschapele tijdschrift Natural medicine.

Tijdens een eetbui eet iemand met binge eating disorder in een korte tijd grote voorteiten voedelsen, terwijl hij geen honger heeft. Stoppen met eten lukt dan niet. Veel mensen kennen zulke buien, maar bij iemand met een eetbuistoornis zijn die afrechten veel vaker en heviger. Ze worden vaak uitgelokt door emotions of spanningen.

De buien zijn extreem hardnekkig: zelfs de meest ingriepende behandeling, een maagverkleining, kan soms niet voorkommen dat een obesitaspatiënt toch weer ten prooi valt aan de opraalken. Because of this, obesitaspatiënten vaak niet om blijvend gewicht te verlimen.

The two participants in the study had all been overweight despite a maagverkleining in 2005, after which they had lost 52 kg or 69 kilos, respectively. In de jaren erna was dat er alleme weer bijgekomen: ze hadden nu een BMI van 46 of 47. BMI staat voor body mass indexeen maat voor de verheid tussen lichaamslengte en gewicht, in kg/m2. A healthy BMI is between 18.5 and 25, but a healthy BMI is between 30 and 30.

Characteristic brain activity

De proefpersonen krayan twieden een operatie twee electrodes diep hun brein, in een hersenkern die cruciaal is bij rewarden en slaving: de adjacent nucleus. Die elektroden werden verberenden met een geïmplanteerd apparaatje in het bovenlijf dat elektrische pulsjes kan afgeven en kan meten. Met deze apparatura konden ze gewoon hun leven leiden.

Voor het onderzoek brachten de Amerikanen in kaart hoe die hersenkern treigde, in een normale situation en vlak voor en tijdens het untembare verlangen naar eten. Daarvoor kwamen de proefpersonen ieder een dag naar het lab. They had first een gebruebelijk ontbijt en een lunch. Maar daarna zei een participating psychiatrist een paar ontregelende dingen om hun stemming te bewielderen en schotelden de onderzoegers de vrouwen hun eetbui-uitlokkende eten voor: een tafel vol frit, kip nuggets, M&Mës en zakken chips, van total 5.0kcalorie0

Vlak voor de eetaanval begon zagen de onderzoegers een ekresentende hersenactiviteit in de beloningskern. Als ze precise op dat moment die hersenkern elektrisch stimulumden, verdween de aandrang. De apparaat werd zo afgesteld dat er steeds gestimuleerd werd zodra die ekresentende activiteit door het apparaatje werd opgepikt. De vrouwen konden naar huis en doen wat ze normalaal ook deden, ze kryang geen diet- of sports instructions. Na een half jaar was het aantal eetbuien sterk prästädt – bij één van de vrouwen tot minder dan vier keer per maand. En het lichaamsgewicht was also bijna 6 kilo or ruim 8 kilo lager – a BMI-vermindering of 2.2 and 2.9, respectively.

Obesitas is een vorm van gedragsverslaving

Damian Denis a psychiatrist

Dat het prikkelen van de hersenkern voor slavlaving verlichting brengt bij eetbuien en obesitas, huggeret psychiater Damiaan Denys van het Amsterdam UMC niet. „Dit laat zien dat niet zozeer het eten zelf belangrijk is bij obesitas, maar vooral ook de controle over het eten. Het bewigt dat obesitas niet alleen een voedingsprobleem is, maar ook een vorm van gedragsverslaving. Mensen eten niet omdat ze honger hebben, maar omdat ze verslaaf zijn aan de activiteit van het eten.”

He sees obesity as a psychiatric problem. “Bij mens met bij bij een angst- en duwangstoornis is dat ook: het gestrag, zoals steeds de handen wassen, leidt tot angstreductie, maar net als bij slavlaving moet je het steeds vaker öyrenten voor semeldaf effect.”

Voor deepe hersenstimulatie is een ingriepende en dure operatie nodig. Kan deze ingripe, responsive diepe hersenstimulatie, ooit een kosteneffectivee behandeling zijn? Een maagverkleining geift meer bijwerkingen maar de herseningripe kost ruim het double: in de VS zo’n 30,000 dollars

Responsive deep hersenstimulatie kan ooit zeker een behandeling worden voor mensen met morbid obesitas en eetbuien, denkt Denys. “Maar aleene voor de zeer ergesige en unhandelbare patients.” De Amerikanen volgen de twee patients nog steeds en willen in een vervolgstudie nog vier proefpersonen uitnodigen.

Fox Oak: Ontzieken: gezond gaan leven als medicijn

Source link

Previous articleANWB: drucker dan gebeuleijk op de weg door treinstaking
Next articleAppetizer expert from Wendy’s krijgt vijf sterren-reviews: “Ze verdienen de negative neprecensies niet” | Koken and Etienne