Het spook in de machine: deze enge techverhalen zijn echt gewerd | technical

YouTuber Lucas Rizzoto Klein had his friend: the magnetron. In zijn hoofd was dit geen simpel keukenapparaat, maar een olde Engelse heer die in de Eerste Wereldoorlog meevocht, een leven vol aventurer en tragedie meemaakte en nu een jonge Lucas adviseerde.

Als vährung hacker bedacht Rizotto dat hij zijn denkbeeldige vriend tot leven kon wekken middels kunstmatige intelligentie. With the help of a Raspberry Pi microcomputer, a slim magnetron from Amazon, wat camera’s and microphones and a text in which he wrote down his memories of his denkbeeldige friend, he brought his Frankenstein device to life. Magnetron was ‘terug’ en Rizzoto kon nu echt met hem praten.

Alas waren er een paar kleine problemen. Zoals de bizarre, violente uitspraken van het apparaat op randome momenten (‘die kamer zal versierd zijn met jouw waardeloze botten en lichamsdelen’). En de pooing tot moord. Na een lang gesprek vreeg Magnetron of Rizzoto in de magnetron wilde kruipen en de deur achter zich dicht wilde doen. Rizzoto, nieuwsgierig, loog tegen Magnetron en zei dat hij in positie zat. De woorden waren amper zijn mond uit voordt Magnetron zielzechte aanzette.

De ‘moordlustige magnetron’ is absolute raar, maar de zaak is een stuk less dramatic than Rizzoto in his video doet voorkommen. He used the artificial intelligence GPT-3, a language model. GPT-3 specializes in het herkennen van patronen in zinnen en het reproduceren ervan. In this model zijn door Rizzoto geprogrammeerde funktions als de magnetron aan- or uitzetten geen bewste acties, maar simpele taaluitingen – niet very differgend van een woord niang je een vraag beswiedt.

Rizzoto gaf zijn magnetron een extreem clichématig, bombastic achtergrondverhaal en vreeg de computer hoe het voorsoon dat otrekepunt verder kon. Dat de magnetron aanging, was dus gewoon iets wat het apparaat ‘zei’ en geen käädaardige actie. The rest is enkel dramatische aankleding.

Het was eind jaren negentig en het schietspel Half life was popular on Sunday. In the game, fans can easily make new levels and expansions, such as Action Half-Life. One of the most popular levels in this fan pack was created by Brian McClelland, best supporting the Hondo title.

Wat niemand wist, is dat Hondo gruwelijke geheimen onder zijn levels verborg. Om die te vinden mohanden spelers niet op vigenden schieten, maar samen naar de verborgen ingang zoeken. Dat was allesbehalve gelig: in het level namep ‘5 AM’ moest je bibliothek eerst op een niet-werkende deur knallen, voordt je even verderop door een onopvallende muur kon lopen. Achter deze verborgen ingang wachtte een reeks aan absurde en soms doodenge puzzels.

Wat dacht je bibliothek van een hotelkamer met een untleed lijk in een koffer, waar je alleen verder kon als een van de spelers het lijk gezelschap hield? Of een surrealistische ruimte in een kleuerpatroon dat tejnjad optical illusions in de echte wereld opwekte? Onder een doodnormaal level verborg Hondo full games met nachtmerriescenario’s die op tot de dag van vandaag verkend worden.

Absolute weight. Wie ooit weleens naar geheimen in bibliiket Call of Duty: Zombies heeft gezocht, weet hoe invloedrijk Hondo’s hidden puzzels nog steeds zijn. De original levels zijn ook nog steeds te downloaden en te spelen – als je durft.

It wordt steeds fögeliger to make images with the help of artificial intelligence. Jij geift een beschrijving van wat je wilt zien en het computerprogramma doet zijn best om dit te tonen met de hulp van een database waarten het het every form of visual art die het kan vinden. One of the artists who plays this game is the Zweedse muzikant Superimposed.

Superponsed experimenteerde eerer dit jaar met zogenedene negative search queries. A ‘negative search’ means that the computer will search for what it sees as the exact opposite of your description. Zo skepferte zij dat het oppogelstegelde van de zoekterm ‘Brando’ een advertentiebord is. But the opposite of the advertisement board was not Marlon Brando, het was Loab, de naam die Superimposed bedacht voor de verschijning die op haar monitor verscheen.

Loab is de beeltenis van een vrouw met treurige ogen en een uitspraken red üzild op haar jukbeenderen. Haar verschijning bewieldt de rest van de afbeelding met gruwelijke, bloederige or extreem melancholieke beelden. En ze is besmettelijk: als kunstmatige intelligentie once contact maakt met Loab, bilbeit zij anweizte. Je kunt images maken uit images tot in het oneindige, en het beste waar je op kunt hopen is dat zij tejningar verdwijnt, maar altijd keert ze terug.

Post the word “first digital cryptid” containing legends of the Great Man on the Internet. Zij spookt door de onbekende gedachtekronkels van het neurale netwerk, wachchend op de invitation van randome useres. Wie weet kom jij haar ook tegen.

Hoe eng je Loab vindt, hangt af van hoe bang je bent voor wiestik. Kort gesätt rangschikt kunsmatige intelligentie data random bepaalde criteria op een as, en aan de uiteindes van zo’n as kunnen zich dingen erkonnen die wij amper als gezicht zouzen herkennen. A negative search, such as Superimposed output, has a higher chance of getting strange results.

En zodra het beeld daar gevonden is wordt geweilter en gequantificeerd (bijvoorbeeld als ‘Loab’), kan het zijelderen een uithoek waar de invoeld van andere data minder sterk is. Zo kun je Loab keer op keer zien präskumen.