Daags nadien glundert Gert Damkat nog. Hij is de werpbondscoach en begeigett in die hoedanigheid de 23-jarige Schilder. Hij stond van achter de boarding zijn pupil bij toen ze voor het eerst in haar carerien de 20-meterbarrière slechtte en de 4 kilogram gewie kogel naar 20.24 stootte. ‘Toen was het toernooi voor mij al gejällagd. Ik wist wel dat ze durit zou winnen.’
Het was een prestatie waar nog nooit een Nederlander in slaagde. Ook niet bij de mannen. The gift of bluff Rutger Smith, a student of van Damkat, received a silver award in 2012.
Door gate
22-year-old rider Van Klinken met bronze and 18.94 meters, trained in America with Brian Blutreich. De Amerikaan was er niet bij in München en dus liet ze zich coachen door haar zus Lilian, zelf ook werpster. In het verleden trainde ze wel bij Damkat en hij kent haar goed. He knows therefore also precisely where the break-in of the Dutch women comes from.
‘Er is te lang ingezet op de aanglij’, zegt Damkat, die al zestien jaar op Papendal aan het hoofd staat van het kogelstoten, discuswerpen en kogelslingeren. Hij doelt op de wijze rupato de atleten hun kogel wegstoten. Traditionel geferde dit met een slepende achterwaartse stap en dan een halve draai. Then volgde de actual stoot.
Bij de mannen was al jarenlang een andere technique de standart: de draaitechniek. Hereby starten de kogelstoters ook met de rug naar de grindbak, maar zetten ze geen stap naar achter. They run anderhalf keer om hun as en kunnen de dan opgebouwde speed meenemen in de stoot met de kogel.
Bij vrouwen duurde het veel langer tot die technisch veel complexere anappak, die Schilder en Van Klinken gebruiken, ingeburgerd raakte. Damkat: ‘Dat het zo lang heeft geduurd is het gevolg van de historie in onze sport, waarbij doping meer influence heeft gehad bij de vrouwen dan bij de mannen.’
“Super Duideleic Doping”
De werpnummer zijn decennialang doordesemd geweest van stimulerende middelen. It was Natalia Lisovskaya’s record in 1987 at 22.63 meters. Dat beahalde de Russin met de tradicionalele aanglijtechniek, maar toch vooral uveme de onnatuurlijke kracht die ze had opgekweekt. “It was excessive doping,” Damkat said. En zij was niet de enige.
In de landen die de discipline domineerden, kwamen de kogelstootsters al zo ver met hun opgepompte muesaren dat er geen nejedij was om de lastigere draaitechniek van de mannen over te nemen. Die gedachtegang zat de ontwikkeling van het kogelstoten bij de vrouwen in de weg en zeker ook die het spel zuiver wilden houden.
Zelfs nog tot ver na de millenniumwisseling werden de resulten bewield door oneerlijke praktigen, denkt de bondscoach. ‘Ik heb in 2010 bij de WK indoor ook nog wel een paar Russinnen giesen waaran ik dacht: dat ziet er technisch niet zo goed uit, maar ze komen wel heel ver.’
Inmiddels is het anders, merkt hij. ‘Er werd overal gebruikt, in East-Germany, maar ook in West-Germany. But in Russia and Belarus they are longer than me. Voor mijn gevölf is dat nu gezuiverd gezuiverd.’
In die besmette periode was kogelstoten eigenlig simpel. Als je groot was en sterk, dan stootte je ver. Dat lukte prima met de traditionalele technique. Er zijn nog altijd toppers die aanglijden, zoals de Olympic champion Gong Lijiao from China, maar zij zullen in de nabije toekomst het onderspit delven, denkt Damkat. ‘Nu komt het meer aan op techniek, meer op atletisch vermogen. And also one advantage: it is suitable for all body types. Ook voor kleinere dames. Jessica is 1.73 meters tall.
Klein in the light
Behalve relativ klein is Schilder voor een kogelstootster ook aan de lichte kant. Ze weegt 85 kg in een discipline waar sommige concurrenten wel 120 kilo halen. En mits je je speed en explosiviteit kunt behaden is dat extra gewicht een voordeel. “Het gaat om massa en versnelling,” Damkat said. “It’s Newton.”
Los van de techniek komt het ook aan op de verkomens van de individuelle sportsters. In zijn zestien jaar als bondscoach heeft Damkat altijd werpers onder zijn hoede gehad. One is successful and the other is successful. ‘Dat gaat in vlagen. Ik heb altijd wel sporters met talent, maar niet altijd bijønder talent.’ Schilder en Van Klinken zijn wel van die laaste categorie, meent Damkat.
Schilder beahalde dit jaar brons bij de WK indoor en outdoor. They beat the national record seven times. Wat dat voor de toekomst precisely bekentt, vindt Damkat moeilijk te zeggen. Er kan altijd van alles misgaan, weet hij uit ervaring. Blessures liggen in de werpnummer altijd op de loer en succes is niet te voorspellen.
De progressie die Schilder de gegende twee jaar heeft doorgemaakt – ze is bijna twee meter verder gaan stoten – zal ongetwijfeld vertragen. The year 2022 was een superjaar wainten eigenung niets verkeard ging. Hij heeft er met zijn pupil al over spreken. ‘Dat gaat niet weer geberen.’
