In the Weld van de Schotse art gallery Charles Avery bestaat wel verandering, maar geen tijd. For what you think is not: welcome to ‘The Island’. Aan imaginaire eiland werkt Avery sinds 2004, en he untwikkelt zich koni verder. Het begon met de komst van de ontdekkingsreiziger, Only McFew, die denkt een onbewoond eiland midden in een wereldzee te hebben ontdekt. The island is close to being the only one to live in a world where the ratio is overheerst, and the most important thing is to have a dilemma.
Om een indruk van de eilandbewoners te geven: ze zien eruit als wij, houden van paling en eieren op gin, daarnaast praten ze graag over filosofie. If he is the Hunters, he will be an empiricist, but he will be able to use Noumenon – he is not a believer at all. The only McFew wordt eveneens Hunter en hij is heimelijk verliefd op MissMiss. Als voormalige kolonie van het veel kleinere Triangle Land, drijft The Island deels op toeristen die vooral in de hoofdstad Onomatopoeia (niet te verwarren met Utopia) naar filosofische bijeenkomsten gaan die eindeloos duren.
As an artist, he has the privilege of uniqueness.
“I can Islanders vergelijken met een epische roman, een fictieve wereld. It is an inexhaustible world of ideas, it is a matter of thought, it is a succession, but a process in the formation of which is an idea that comes to mind. The island is fictitious, the state is not, the land is a place to be discovered, The hunter returns/ Departs from it’s zien. On the other hand, a part of the island is built in Paradise, een tentoonstelling met 14 kunstenaars in het Friese Oranjewoud. Terwijl hij zijn zijn fantasiewereld als iets volkomen logisch presenteert, lacht Avery ook vaak om de verbanden die hij legt.
Om bij het begin te beginnen: is McFew als ontdekkingsreiziger meer een gulliver die terecht komt in de weld van de Houyhnhnms, die zich vooral basren op ratio en logica, of is hij meer een kolonist als als Robinson Crusoë?
“The more relevant, the bigger my project is very significant in the environment. My island can be of all kinds for many people. Het is een soort gymnasium waar anderen hun ideeën op los kunnen laten. Er e een proefschrif geschreven waarin het eiland werd gekoppeld aan Schotland in de negentiende eeuw. Iemand anders verdiepte zich in de wiskundige teorieën. Mensen halen er kortom de ideeën uit die ze willen ».
“The Hunter Returns / Leaves” at GRIMM, Amsterdam, 2022 Photo by Jonathan de Warta
Are you a scumbag for the Scots?
“It simply came to our notice then. I don’t want to give it a go. Ik ob ook geen idee hoe de Islanders denken over Schotse unafhankelijkheid. I’m not over what you think. Ooit was dit eiland een kolonie, maar inmiddels komen de voormalige kolonisten vooral als toeristen om naar de filosofische debatten te luisteren. De oorspronkelijke bewoners voelen zich immiddels ver verheven boven hun voormalige kolonisten. The only overestimation given by Islanders is given in a rationeel. It is a fantasy island, but it will be better than anything else.
Where are you from the island? Goden die nota bene nog sterfelijk zijn ook.
“I want to be there, but I don’t want to be alone. Misschien is an idol of a good word. Het komt erop neer dat ze niet eens bovenaan de existentiële pyramide staan, he zijn in feite luie goden, die staan voor de ideeën die mensen hebben. The sculpture is free of charge. Je hebt Duculi die, net als andere goden zoals Alef Nul, Mr Impossible en Dha, zleva na “Plane bogov”. Duculi is telkens met zichzelf in gevecht. The representatives of the allemaal that the idea that the island is a ratio of self-determination, which is a different philosophy to engage. De grootste groepen zijn de rationalisten en de empiristen, en je hebt ook nog een derde groep die ervan uitgaat dat alles reëel is, zolang de overtuiging er is dat he bestaat. In addition to the currents, we will be able to stay afloat, and we will be able to get rid of them. The most important is the quilt in Scotland. He is not the only one who loves to be a dad, he says he wants to go to the seniors. Owner hunters. Zij vinden dat iets pas bestaat als je het hebt gezien, en daarom zijn ze ook telkens op zoek naar Noumenon. Die bestaat niet, maar The Hunters blijven naar hem op zoek ».
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2022/05/data85877583-731f08.jpg)
Read more reviews Paradise: If you want to get to the Fries paradise
Stel dat ze slagen, is dat dan het einde van het eiland?
“Yes, I don’t want to see Noumenon again.”
On the island hang posters with texts that Marcel Duchamp overschat is. What did you not meet Duchamp?
“It simply came to our notice then. Op het eiland is de vraag ‘Is this art?’ absurd. It’s about artthat this act is a work of art, which does not give an idea of how it works. ».
Ben je het met de Islanders eens?
“Yes, I have it written.”
What do you not mean, and Duchamps ‘misverstand’ veranderen?
“In the art world is a great misfortune, it is a plea when it comes to what you want to try and accept it in the art world. Art saidt vrij vaak terzijde geschoven. Misschien het not relevant, mensen zullen altijd dingen blijven maken. Maine van idea art there are no veranda ».
:strip_icc()/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2022/05/web-1905culcharlesavery.jpg|//images.nrc.nl/ZvOkzh-SpIqVwcCiuE_K6bCNTXs=/1920x/smart/filters:no_upscale():strip_icc()/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2022/05/web-1905culcharlesavery.jpg)
Charles Avery at the GRIMM Gallery, Amsterdam. Photo by Roger Kramers
If art is made of a verse, verhalen vertellen is belangrijker geworden in kunst. Heeft dat jouw manier van werken veranderd?
“Not really. He is an outsider in the art of being very popular. The lower part is the highest and most dominant. “
What is this casual discussion of one’s own culture?
“It doesn’t matter me.”
Was he bang voor dat je culturalle toe-eigening verweten zou worden, omdat je een ex-kolonie hebt gemaakt?
“No, not really. I have an island, and it is a very egalitarian, inclusive world, where we have ideas from the outside ».
Where is the political policy?
“It simply came to our notice then narrative, en kunstenaars hun positie gebruiken om politieke standpunten in te nemen: of het nu gaat om de vluchtelingencrisis, de kwestie Israël-Palestina, genderidentiteit of feminisme. Allemaal belangrijke onderwerpen, maar wat mij betreft is art no language. Als ik iets te zeggen heb, dan zeg ik het. If I want to talk about politics and the world, I don’t have anything to do with it. Kunst is het teverenovergestelde van taal ».
Photo by Jonathan de Vaart
Is it possible to read the island posters with the text as “All art is meant, but all that is meant is not art”?
“It simply came to our notice then. This is a project in order to fix the agenda. I’m not an activist and I don’t want to work on an agenda. Nimes Renza Martens [die in Paradys aanwezig is met een project om kolonialisme en kapitalisme met elkaar te verbinden, red.] – zijn ideeën staan haaks op de mijne. Het is dan net een soort dierentuin waarin van alles bij elkaar wordt gezet: alsof je zegt, een tafel en een paard zijn hetzelfde, want ze hebben allebei vier poten. Dat is het goeie aan kunst, alles kan er, en als he nergens past dan past het nog wel in de kunsten ».
We always have the privilege of enjoying art
This is the fact that The Island does not support me as a political statement.
“What are we playing over Naar Hat Island? The real world will not be copied by the island. The island is very fictitious, it is in a very simple way to be able to do it. “
Do you want to do anything?
“It simply came to our notice then. Iedereen mag er uit halen wat ze willen ».
How did Boris Johnson get the idea of a fan of the island?
[Hard lachend] “Nou, die liever niet, stel je voor dat hij zegt: kijk ik heb wat ideeën en dan met het eiland komt. No, it’s just a matter of time to get it right. “
I don’t want to be confused as an outsider. Klopt it?
“No, I can’t say that.” Misschien zei iemand dat omdat sommigen denken dat mijn eiland ouderwets is. Zodra mensen zeggen dat mijn eiland iets is, bijvoorbeeld dat het lijkt alsof het in de jaren vijftig is, maak ik prompt tekeningen waarop The Islanders te zien zijn met een mobiele telefoon. Als ik mijn eiland tijdsafhankelijk zou willen maken, dan zou ik ze de kleren van nu geven, maar daarmee zou het ook achterhaald zijn over een paar jaar. I try to find the right time. Dus als mensen een mobiel hebben, dan gaat het niet om het apparaat, maar om de focus, het kan ook een boek zijn of iets anders ”.
Zijn er ook ideeën die je niet kwijt kunt?
“Ja, heel veel, maar soms kan je die later alsnog gebruiken, dan komt iets opens van pas of gebruik je het voor net iets anders dan je aanvankelijk in gedachten had. As an artisan, he has the privilege of being able to live in a very different world and I want to be one of them. Dat is een uniek privilege, waarbij je zes tot acht uur per dag alleen je gedachten laat komen, waarin je de tijd neemt om je ideeën te laten opkomen. Als kunstenaar moet je ruimte geven aan ideeën en vooral niet in herhaling vallen met je werk. Val je wel in herhaling, dan misbruik je dat privilege. Dus ja, soms maak je iets en dan is nog onduidelijk wat je ermee doet, maar het komt voort uit een idee. I don’t know: it is a good thing to do, it doesn’t work. Wat je maakt en bedenkt is onderdeel van een groter geheel. This is a great way to open an open window in my work, but to be able to do so. I can’t stop, but that is something else and that is what it is ».
Do you want to know what the island is all about?
“No, can you still not read China?” I can only be able to do this, but I don’t want to be able to do that. I can read about a very beautiful image: I can read a song, I can do other things, but I don’t know how to use it. Het is ook helemaal niet nodig om het hele eiland te zien: de eilandcultuur zit in alles. The island is not up to anything. The island is alleen te betreden voor mensen die er geloof in hebben. Niet dat ge geloven dat het echt is, maar geloven in de integrity of he werk. It is a matter of integrity of the consumer as a cook. “
